In mei 2012 werd er ingebroken in het huis van F. Van den Bossche in Gent. De dieven gingen aan de haal met heel wat spullen. Tot daar de feiten. De familie vond echter dat ze recht had op een extraatje van de verzekering en liet 2 dagen later aan haar verzekeraar weten dat er eveneens 2 iPhone 4 toestellen werden gestolen. De vertraagde aangifte deed een belletje rinkelen bij de verzekeraar die aan een privé-detective vroeg om de familie na te trekken. Uit foto’s op Facebook en Instagram bleek de familie nog steeds over 2 iPhones 4 te bezitten, bij nader onderzoek kon het gezin geen nieuwe facturen voorleggen van recent aangekochte iPhones.
In een ander geval was het voor de politie (en voor de verzekeraar) niet helemaal duidelijk wie net aan het stuur zat van een wagen die een huis ingereden was, de (beschonken) man of zijn (nuchtere) vriendin. Verschillende getuigen hadden tegengestelde verklaringen afgelegd. Tot een speurder van de verzekeringsfirma op zoek ging via Facebook en op een foto stootte die de nacht van het ongeval gemaakt werd met de duidelijk beschonken man aan het stuur.
Het zijn niet de enige voorbeelden. Heel wat Belgen overdrijven of vervalsen graag de schade die ze ondervinden om zo hun verzekeraar op te lichten. De verzekeraars rekenen die fraude door aan hun klanten. Daardoor betaalt elke Belgisch gezin jaarlijks 125 tot 185 Euro extra voor de auto- en/of brandverzekering. Om komaf te maken met deze vorm van fraude schakelen verzekeraars sinds kort ook speciale software in om Facebook, Instagram, Twitter enzovoort te screenen op zaken die onregelmatigheden kunnen aanduiden in een schadegeval.
Het aantal frauduleuze schadeclaims is de laatste jaren met 10 procent gestegen. Deze stijging zou vooral te wijten zijn aan verouderde analyse- en opsporingsmethodes. De inhaalbeweging bij verschillende verzekeraars op software en screeningsvlak moet deze stijging ongedaan maken.